هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد
نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد
خوشا به حال خیالی که در حرم مانده
و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد
به یاد چایی شیرین کربلایی ها
لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد
بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟
بگو محبت ما ریشه در ازل دارد
غلامتان به من آموخت در میانه ی خون
که روسیاهی ما نیز راه حل دارد...
یا حسین(ع)
برای باغبان یاس آفریدند
علی را أشجع الناس آفریدند
وفا داری و مردی و شجاعت
یکی کردند و عباس آفریدند
قلبها برای آرامش
دستها برای حک کردن عشق بر روی سینه
عقل در انتظار جنون
نفس ها به شماره افتاده
آری "محرم" آمده . . .
قصه از حنجره ایست که گره خورده به بغض
صحبت از خاطره ایست که نشسته لب حوض
یک طرف خاطره ها
یک طرف پنجره ها
√/عشقـــــــ/ یَعنـــــى (!)
آنقَــــدر در تــ♥ــو (!) غـــرق شُـده ام
ڪـه از تَـــلاقـى نگاهَـــــــم بـا دیگـــــرى
احســاس /خیــانَتـــــ/ میڪنــم
خوش است رقص عشق در جویبار من
بگو ساز زخمی زدل بی قرار من
هرساز صدایی زعشق می دهد بسی
اما چیز دیگراست صدای سه تار من
خـوابَم نِمے بَــرَد
بِه هَمـه چیز فِکر کَـرده اَم
بیشتَر بِه تُــو
وَ می دانَــم کِه خوابــے
وَ قَبل اَز بَسته شُدَن چَشــم هآیَـتــــ
بِه هَمه چیــز فِکــر کَرده ای
جُـــز مَـن!!!
اگه یکی دستتـــو گرفتو دلت لرزید…
زیاد عجله نکن…
یه روز با دلـــت کاری میکنه که دستات بلرزه…
لعنت به اون کســــی که ….
وقتـــــی بهــــش محبـــت می کنــــی ...
خیــــال می کنــــه بهـــش احتیـــاج داری ... !!
لعنت به اونى که بهترین روزاتو براش گذاشتى
و اون تو بدترین روزا تنهات گذاشت....
آدم ها دو دسته اند: غیرتی و قیمتی.... دسته اول با خدا معامله میکنند دسته دوم با بنده خدا.
روزے مے رسـد کـﮧ در خیال خـود
جای خالے ام را حس کنے
در دلت با بغض بگـویے :
" ڪاش اینجآ بود "
اما مـטּ دیگر
بـﮧ פֿـوآبت هم نمے آیم!!
سلامتــــی اونایــی که
خیلی تنهــــان..
نه اینکه نمیتونن با کسی باشـــن.. فقط با همه وجود دلشون نمیخواد
با هر کســی باشن
هر فصلی که باشد
باران ..
برف ...
برگ ...
من ایمان دارم تو همه جا کنار ردپای من
سایه ات را انداخته ای
" ב لــ ـــم "
یـکـ کـوچــ ـﮧ ے " بـ ــטּ بستـــــ " میـ ــפֿـواهـد
و یـکـ " باراטּ " نـــم نـــم
و یـ ـکـ " פֿــــבا "
کـﮧ کـمـ ـے باهـم راه بــ ـرویــــم
"همیـــטּ " . . .
نیــازی بـه انتــقام نیـست !
فـقط مـنتظر بـمان ..
آنـها کـه آزارت مـی دهند ..
سرانـجام بـه خـود آسیـب مـی زنند ..
و اگـر بـخت مـدد کنـد ..
خــداوند اجـازه مـی دهد تماشاگرشان باشــی …!
چِـــقــכر بایـכ بُگذَرَכ
تا مَن
وقتـــے خاطِراتَم را مُرور میــکُنَم
تَــنَــم نَلَرزَכ
وَ..
بغض نَکُنم؟؟!!
هَمیشـِـــہ آز آمَدن "ن" بَر سر "کَلـــِـــــمآت" می تَرســـَــمـ.
نَــ دآشتـــَـن تُو...
نـَـ بُودَنـــ تُو...
نــَ مآندَنــــ تُو...
کآشـــ آیــن بآر
حدآقل "دلِ وآژه" برآیــَــمـ مــی سُوختـــــــــ
و خَبــَر میــــدآد آز "نـَـ رفتــــن" تُو
بــرآے بــعــضــے כرכهـــآ
نــہ مــے تــوآטּ گــریــہ ڪـرכ ؛
نــہ مــے تــوآטּ فـــریــآכ زכ ؛
فــَقــط ..
مــے تــوآטּ نــگــاهـ ڪـرכ
و بـــے صـــכآ اشــڪ ریــפֿـتــ
وقتی که بارون میزنه اشکهای تو یادم میاد . . .
دستهای تنهایی من دستهای گرمتو میخواد !
کاشکی میفهمیدی دارم از رفتنت چی میکشم . . .
کی باورش میشد یه روز غربت نشین تو بشم !
پشت خرمن های گندم، لای بازو های بید
آفتاب زرد کم کم رو نهفت
بر سر گیسوی گندم زار ها
بوسه ی بدرود تابستان شکفت
از تو بود ای چشمه ی جوشان تابستان گرم
گر به هر سو، خوشه ها جوشید و خرمن ها رسید
از تو بود از گرمی آغوش تو
هر گلی خندید و هر برگی دمید
این همه شهد و شکر از سینه ی پر شور توست
در دل ذرات هستی نور توست
مستی ما از طلایی خوشه ی انگور توست
راستی را، بوسه ی تو، بوسه ی بدرود بود؟
بسته شد آغوش تابستان؟
خدایا، زود بود
پر است خلوتم از یاد عاشقانه ی او
گرفته باز دل کوچکم بهانه ی او
نسیم رهگذر این بار هم نیاورده
به دست قاصدکی نامه با نشانه ی او
ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺭﻓﻴﻘﻲ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﺳﻮﺩﻱ ﺑﺮﺍﺵ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﺧﺒﺮﻱ ﺍﺯﺵ ﻧﻴﺴﺖ !
بفهـــــــم لعنتے !
دارد نــــاز « تـــــــــــــــــــــو » را مےڪشد . . .
مردی که "غــــــُـــــــــرور"
خورشـــــید هم بـہ گـرد پایش نمےرسد . . .
ببینمت . . .
گونه هایت خیس اســـت . . .
باز با این رفیق نابابت . . .
نامش چ بود؟
هان!
باران . . .
باز با ;باران; قدم زدی ؟
هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها . . .
همدم خوبی نیست برای درد ها . . .
فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکنــــــد . . .
حرفی نزنی طاقت جنجال ندارم
بدجور شکسته ست دلم ، حال ندارم
درهای قفس باز و دلم عاشق پرواز
از حس پریدن ، پرم و بال ندارم
.
شیشه های خانه ها را دستور دادند دوجداره باشد ،
دیگر وقتی باران می بارد صدایش شنیده نمی شود …
یاد اشکهای بی صدای خودم افتادم !
محکم ببار باران نـــــــــــــم نــــــــــم علاج زخمـــــــــهایم نیست…
آن روز که همدیگر را یافتیم ؛
یافتنمان هنر نبود !
هنر این است ؛
همدیگر را گم نکنیم ...!
چشمهای من از دوریت کنون مثل آسمان بارانیست ، ابرها میبارند و آرام میشوند
اما چشمهایم می بارند و بیقرار تر میشوند . . .
کاش تا ابرها آرام نشده اند بیایی . . .
دیشب خدا آهسته در گوشم گفت :
دیگه بسه ،
بارانم از اشکهایت خجالت میکشد …
با سیگار کشیدن کسی مرد نشد...
ولی...
با نامردی ها خیلی ها سیگاری شدن...
به سلامتی روزی که...
اسمم بیاد رو لب رفیقام...
پوزخند بزنن و با پشت دست اشکاشونو پاک کننو بگن...
هههههی!!!
کی فکرشو میکرد؟؟؟
اﻭﺝ ﻣـﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾـﺪ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ :
ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺎ ﻧﺎﺯﮎ ﮐﺮﺩﻥ ﺻﺪﺍﯾـﺶ ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﺠﻨﺲ ﺧﻮﺩ، ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ .
ﺍﻭﺝ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾﺪ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ :
ﭘﺴﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﻼﻩ ﮔﯿﺲ، ﻣﻮﺑـﻨﺪ، ﻭ ﮔﻮﺷـﻮﺍرﻩ ، ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ .
ﺍﻭﺝ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾﺪ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ :
ﭘﺴﺮﯼ ﺗﻮﯼ ﺩﻋﻮﺍ، ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺩ ﺯﺩﻥ، ﺟﯿــﻎ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ !
عذر میخوام...
.
.
بـــاران بـــهانه بـــود آرے ،
بــــاران بــــهانه بــــود
تا مــــن حــــرف دلــــم را بــــزنــــم ،
بـــــاران بـــــهانه بـــــود ،
بـــــاران که کـــــاره ای نبـــــود !
همـــــه ی حـــــرفــــم ایـــــن بـــــود!
کــــه من ِ لعنتی عاشـــــق تـــــو هستم !
.
.
تعداد صفحات : 2
تسلیت بی بی
با پای برهنه